Ik haat ziek zijn!
Vroeger (Opa spreekt) was ik eigenlijk nooit ziek. Af en toe een verkoudheid, daar hield het wel me op. Wel wat lichamelijke ongemakken, had ik maar geen American Football moeten spelen. Drie jaar geleden bij thuiskomst van een weekje London werd ik geveld door een bacteriële longontsteking. Anderhalve maand was ik uit de roulatie, ik kon echt helemaal niets meer. Snap nu wat COPD patiënten meemaken, een totaal gebrek aan energie.

Sindsdien wordt ik om de drie tot vier maanden wel een keertje ziek. Deze week geveld door een keelontsteking. Gelijk weer een energie niveau van een lege batterij. Lig ik maar een beetje in bed en op de bank te hangen. Te slap om goed na te kunnen denken om ook maar iets te programmeren.

Elke keer weer rustig aan doen (kan ik niet) en genezen. En weer opnieuw conditie opbouwen door hardlopen, weer opnieuw kracht opbouwen en aansterken. Ik baal er wel een beetje van.

Vandaag dan maar overgegeven aan de ziekte. Rustig aan, kopje thee met honing. Maar eigenlijk wil ik gewoon beter zijn.