1 Stad, 24 uur, 12 fotografen. Dat is de kern van de Kracht van Rotterdam. Ieder jaar worden 12 jonge fotografen uitgenodigd om de verandering van de stad in beeld te brengen. Met als resultaat schitterende foto’s zoals de bovenstaande foto van Ossip van Duivenbode Wandelen over het Luchtspoor. Winnaar van de Krachtprijs 2014 is geworden Sander van Wettum met de mooie onderstaande foto van Feijenoord.
Wie is er sneller, man of metro? Het plan is simpel, je neemt de metro, stapt uit bij een halte, rent naar de volgende halte en stapt weer in in dezelfde metro. Of het lukt? Kijk zelf maar!
Als klein jongetje speelde ik vaak met vriendjes in de Zandvoortse duinen. Niets was er spannender dan op zoek naar nieuwe bunkers als het weer eens flink gestormd had. Ik kan amusante en legendarische verhalen vertellen over drijvende mijnen, steel granaten en doorgeroeste fosforbommen.
De Belgische fotograaf Stephan Vanfleteren (van wie ik ook de expositie van zijn half naakte Rode Duivels heb gezien) deelt mijn fascinatie voor verval. Een jaar lang trok hij langs de restanten van de Atlantikwall, de verdedigingslinie van Hitler langs de westkust van Europa.
Met schitterende zwart/wit foto’s in zijn boek Atlantic Wall laat hij de verschrikking, de schoonheid, het absurde van de verweerde restanten van bunkers en verdediging muren zien. Wie kan er nou niet genieten van een enorm fallisch gebouw
Ik heb een grote voorliefde voor verlaten en vervallen plaatsen en gebouwen. Wie raakt er nou niet geïnspireerd door de schoonheid van het verval, door de triestheid van het eenzame. het langzame sterven van verlaten oude gebouwen.
In Rotterdam is er het karakteristieke verlaten oude Postkantoor aan de Coolsingel. En laat ik nou zo gelukkig zijn dat ik er mijn eigen kantoor in heb kunnen vestigen!
Van die doodnormale dingen die je al je hele leven fout doen. In de rij staan, appels schillen, veters strikken tot zelfs je t-shirt uittrekken. Een mooi overzicht op brekend.nl
Ik ben besmet door mijn vriendin. Besmet met het analoge fotografie virus. Lees alles in het artikel van Petra over mijn ‘ziekte’, stockfotomodellen en Foto van der Graaf.
There aren’t many things more satisfying than whacking something with a hammer. That was until I saw this video of Gallagher wacking things like a watermelon with a sledgehammer.
Zou jij je leven opofferen voor waar je in gelooft? En dat in een tijd waarin iedereen alleen maar aan zichzelf denkt?
Monique van der Werff wil begrijpen hoe het is om radicaal te zijn. Wat drijft mensen om alles in het teken van hun ideaal te stellen? Wat bezielt ze om hun leven ervoor te geven? Of dat van anderen?
Monique zoekt de antwoorden niet alleen bij radicale generatiegenoten zoals Tanja Nijmijer, Anders Breivik en Muriel Degauque, maar ook hij haar medespelers, Khadija Massaoudi en Koen Kreulen. Hoe ver zij zij bereid om mee te gaan in deze zoektocht? Hoeveel kun je begrijpen zonder jezelf kwijt te raken?