Ik ga eigenlijk altijd net te lang door met werken. Meestal heb ik niet zo’n behoefte aan vakantie, laat mij maar lekker door prutsen aan een project of studie. Dan komt het vanzelf wel af. Daarmee creëer ik ruimte in mijn hoofd. Als ik het gevoel krijg dat ik het niet af ga krijgen ben ik ook heel goed in het negeren daarvan trouwens, schept eveneens ruimte in mijn hoofd.

Helaas is mijn lichaam het daar niet altijd mee eens. Van al dat lange werken word ik toch wel eens moe. (Gek hè?) Ook dat gevoel kan ik lang negeren, maar op een gegeven moment besluit ik dan om maar een weekje vrij te nemen. Zo ook de afgelopen week.

Heerlijk vrij, tijd om alle dingen te doen die ik de hele tijd uitstel. Je weet wel, die lijstjes in je hoofd waar je nu eindelijk de tijd voor hebt. Gaan naar de tentoonstelling van Vivian Maier in FOAM, of Marc Cohenin het FotoMuseum.

Maar helaas, meestal heb ik de eerste paar dagen van zo’n vrije week maar weinig energie om überhaupt leuke dingen te gaan doen.  Heel veel meer dan naar de bioscoop gaan zit er niet in. Aanraders: Locke, The Drop, Aanmodderfakker. Epic: Interstellar. Matig: The Equalizer. Klein lichtpuntje was de leuke date in Utrecht.

En na die paar dagen houdt mijn lichaam echt op, twee dagen in bed / op de bank luieren. Body shuts down. Samengevat als blegh! Geen energie, snotterig, stijfjes, koud. Kachel op 20 graden en een dekentje om.

Aan het einde van de week, zo zondag middag, dan gaat het wel weer, en kan ik maandag weer aan het werk. Niet de beste besteding van mijn vrije week. Things have got to change.