Category Archives: Uncategorized

Bowie – Where are we now?

Merry Christmas, Mr Lawrence
Merry Christmas, Mr Lawrence

Het was 1983 en we gingen in Haarlem naar de bioscoop, mijn eerste kennismaking met David Bowie in  Merry Christmas Mr. Lawrence.  Over een Britse gevangene in een Japans gevangenis kamp op Java.

We waren 13, eigenlijk veel te jong voor de film (16+).  Waarom we ooit binnen zijn gelaten snap ik nu nog niet. Achteraf beschouwd verklaart deze film wel een boel van mijn voorliefdes. Zo hou ik bijvoorbeeld van cello muziek, wie kent niet die schitterende soundtrack van Ryuichi Sakamoto.

Even tussendoor, Sakamoto is trouwens ook de componist van het schitterende slotnummer in Babel van Alejandro González Iñárritu. Dezelfde die vorig jaar een Oscar won voor Birdman or (The Unexpected Virtue of Ignorance) en waarschijnlijk ook een voor The Revenant.

Ik denk dat mijn fascinatie voor obscure Aziatische films duidelijk hier van afstamt. Met als vast middelpunt Takeshi Kitano.  Hij is degene die uiteindelijke de beroemde woorden Merry Christmas Mr. Lawrence uitspreekt!!!! Denk aan films als Battle Royale,  Zatoichi en Outrage. Ik verheug me nu alweer op het IFFR.

Uiteraard gaat het bij mij over films. Had je iets anders verwacht? Maar het ging over Bowie. Na de jaren tachtig ben ik hem eigenlijk uit het oog verloren. Tot ik nu precies drie jaar geleden op youtube de video Where Are We Now? tegen kwam.  Een diep melancholisch nummer waarin Bowie opeens een oude man blijkt te zijn, met af en toe een glimp van vroeger. Ik vond en vind het briljant.

As long as there’s sun
As long as there’s sun
As long as there’s rain
As long as there’s rain
As long as there’s fire
As long as there’s fire
As long as there’s me
As long as there’s you

Guess there’s just me now.  ☹

The dark is rising

I dreamed that I was walking
And the two of us were talking
Of all life’s mysteries
The words that flow between friends
Winding streams,  without end
I wanted you to see

But it can seem surprising
When you find yourself alone
And now the dark is rising
And a brand new moon is born

Streetart in Rotterdam

Where to go? Een agenda voor fotografie.

https://instagram.com/p/8fkFjdi1xd/

Het is me vaak overkomen. Je ziet op Facebook of Instagram een aantal foto’s van een evenement voorbij komen en denkt bij jezelf “Waarom was ik daar niet bij?”. Meestal omdat je niet eens wist dat het evenement plaats vond!

Er zijn online genoeg agenda’s voor optredens, films, etc., maar er was nog geen centrale plek voor alle events die betrekking hebben op fotografie.

Daarom vanaf nu een agenda voor fotografie events in de ruimste zin van het woord. Het kunnen foto-walks en meetings zijn, maar ook tentoonstellingen, films, presentaties, alles wat maar enig zins interessant voor een fotograaf kan zijn.

Voor dit awesome project *kuch* heb ik een custom wordpress theme gebouwd, en dit gekoppeld aan een nieuw domein: wheretogo.photo

Shaduwen in São Paulo

Men on a Rooftop (c) René Burri/Magnum Photos
Men on a Rooftop (c) René Burri/Magnum Photos

Weer zo’n onmisbare iconische foto, wie kent hem niet! “Men on a Rooftop” van René Burri, genomen te São Paulo in 1960.

De kernvraag bij deze foto is natuurlijk, wie zijn die mannen daar boven  op het dak met hun lange schaduwen? Zoals het bij een goede foto hoort kan iedereen zijn eigen verhaal erin kwijt.

Teju Cole kon het echter niet langer aanzien, hij ging voor de New York Times op zoek naar het echte verhaal achter de foto. En met een kleine spoiler alert, wie die mannen nou echt zijn blijft een onopgelost mysterie.

 

Mr. Holmes

Mr. Holmes
British actor Ian McKellen poses for “Mr. Homes” (AP Photo/Agatha A Nitecka, See-Saw Films)

Je hebt de hyperactieve neurotische Sherlock,  je hebt de arrogante autistische Sherlock. Nu is er Sherlock als oudere man.  Een oudere man met de bijbehorende kwalen, ouderdom, geheugenverlies, beginnende dementie.

Dingen die niet echt handig zijn als je toch nog die ene oude onopgeloste zaak wilt oplossen.  Zie hier in het kort het plot van de film. Voeg daarbij de tegenstrijdigheden tussen de nog altijd aanwezige logica en zaken van het hart. Word ik nou langzaam gek, laat mijn geheugen me in de steek, of is het echt niet logisch? En voor alle duidelijkheid, liefde is natuurlijk nooit logisch.

Een schitterende Ian McKellen (je weet wel, die grote tovenaar van de smurfen) speelt de nog immer elegante en stijlvolle speurder.

Ik geef het een 8/10, een aanrader.

Just a day in the city